از اون وقتاییه که باید یه ماشین باشه و یه جاده و یه نسیم و یه نم نم بارون و یخ بوی رطوبت و یه پنجره باز.... باید تمام صورتم را در دست باد رها کنم... رها کنم تا تمام افکارم را باد با خود ببرد تا خالی شود این ذهن از هر دغدغه ای....خالی بودن همیشه عیب نیست...
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
:)لینک دوستان
آرشیو
آمار سایت
کدهای اختصاصی